kaybolan mesleklerimiz : ESENTEPE MİNİBÜSLERİ
[email protected] 01 / 06 / 2019
Esentepe Minibüslerinin benim gibi bir çok kişinin hayatında ayrı bir yeri vardır ama bendeki yeri çok müstesna. Çünkü bu ekibin içindeki müstesna kişilerden biri de benim babam, 14 numara ile Halit İNCE idi. Bu sebeple Esentepe Minibüsleri'nin benim hayatımda ayrı bir yeri vardır. Bizlerin hayata atılıncaya kadar ömrümüzün geçen on yıllarından birisidir Esentepe minibüsleri. Bizler orada ekmek nimetini, arkadaş kıymetini, meslek sadakatini, görev kutsiyetini, verilen sözde durmayı, hakka rızayı, küçüğe sevgiyi, büyüğe saygıyı, emanete riayeti, bilumum güzel hasletleri burada gördük ve tatdık, öğrendik ve yaşadık. Babam burada kazandığı ile bizleri büyüttü, cemiyete ve hayata kattı. Şimdi o yıllardan babamın bir arkadaşını görsem, karşılaşsam, babamı görmüş gibi olurum, duygulanırım, sevinirim, mutlu olurum. Onlarda beni görünce aynı duyguları yaşarlar, Allah razı olsun.
1967 – 1977 yılları arasında GEREDE – ANKARA arasında seyahat etmek Esentepe Turizm minibüsleri ile mümkündü. Bu arada Bolu ve Karabük’e de seferler vardı. Minibüsler 10 kişilikti ve Ford Transit standarttı. Resmi evraklar tam olurdu. Muayene , sigorta zamanında yaptırılırdı. Fazla yolcu alınmazdı. Her ayın ilk günü akşam toplantı olurdu ve katılmak zorunlu idi. Kurallar, dilekler, şikayetler dile gelirdi. Herkes hakkına razı olur, diğerlerinin hakkına rıza gösterirdi. Güler yüz tatlı dil esastı. Birbirlerini üzmemek, kırmamak için dikkat ederlerdi. Özellikle yolculara karşı kibar olmak mecburiyetti. Araçlar temiz ve bakımlı olmak zorunda idi. Şoförler, her gün traşlı, beyaz apoletli gömlek ve kravat, ütülü siyah pantolon, boyalı ayakkabılı olmak zorunda idi. 5 gün Bolu, 3 gün Karabük, Sonra sıra ile saat başı Ankara seferleri vardı. Minibüslerin kalkış noktası şimdi eski belediye binasının bulunduğu yerde tek katlı yazıhanesi önünden her saat başı kalkardı. Ankara’da Etlik garajlarında yol sona ererdi. Yol tekti ve şeritle ortadan ayrılmış ve geliş ve gidiş aynı yolda yapılırdı. Trafik kurallarına uymak hayati önem taşırdı. Bu yol güzergahında ünlü ak yarma, azaphane, karga sekmez gibi şoförlerin ve yolcuların ürperdiği mevkiler vardı. Bu güzergahta Kurtboğazı Barajı karşısındaki Akaryakıt istasyonunda çay molası verilirdi. Yolcular kahveci Esat Amcanın ve Çaycı Cevat'ın çayını içerlerdi. Araçlar da yakıt ikmalini burada yapardı. Kendilerine özel yakıt indirim kuponu verilirdi.
Esentepe Minibüsleri, Gerede’de kendilerini topluma mal ettiren bazı ilklere de imza attılar. Mesela Esentepe Yağlı Pehlivan güreşlerini başlattılar. Tüm masraflarını kendileri karşıladılar. Cumhuriyet Bayramlarında sefer dışındaki tüm Minibüsler Resmi geçit törenine katıldılar. Gerede’de taksiciliği başlattılar. Ankara, Bolu, Karabük seferlerini kaçıran yolcuları ilçe girişindeki Akaryakıt istasyonlarında mola veren otobüslere yetiştirmek için nöbetçi minibüsler taşıyarak taksi görevi yaptılar.
ESENTEPE MİNİBÜSLERİ SAHİPLERİ LİSTESİ
01. TEVFİK ERTUĞRUL
02. MUSTAFA GÜZELCE
03. HACI ŞABAN AVCI ( muhacir )
04. YAKUP DURMAZ ( meyhaneci )
05. ERDOĞAN KARDEŞLER, Şoför SALİH AVCI
06. ARİF VAROL ( şekerci )
07. HAYRETTİN DEMİR ( gülepser )
08. SALİH KESKİNTEPE
09. OSMAN ASLANDOĞDU
10. İSMAİL APAYDIN ( kazanlarlı )
11. RAFET FİDAN
12. SALİH DÜŞ
13. FUAT BORA ( maya )
14. HALİT İNCE ( BABAM )
15. DURMUŞ BABAYİĞİT ( balcılarlı )
16. M. ALİ AKKAYA ( ıbrıcaklı )
17. SELAMİ ( macarlarlı )
18. İSMAİL YILDIZ ( balcılarlı hafız )
19. İRFAN KARAOSMANOĞLU
20. HASAN DEMİR ( mürdüklerli )
21. İBRAHİM ( ulaşlarlı )
22. CEMAL GÜMÜŞ ( uzun )
23. HACI ŞERİF AVCI ( muhacir )
24. SERVET AVCI ( ıbrıcaklı )
25. KONYALI
26. İBRAHİM AKKAYA ( ıbrıcaklı )
27. ALİ OSMAN ( yakaboylu)
28. MEHMET KEMİKSİZ
29. İBRAHİM ASLAN ( ıbrıcaklı )
30. DURSUN ÖZTÜRK ( salurlu )
31. HASAN ÖZOĞUL
32. MEHMET YILMAZ ( kasap )
33. KEMAL DURSUN ( şarapcı )
34. MEHMET ÖZTÜRK ( kara )
35.
36.
37.
38.
( Bu konuda farklı tarihi bilgiye sahip kişiler sayılar ve sahipleri ile ilgili tarihe not düşmek için bana ulaşıp bilgi verebilirler )
Bir dönem bu kadar isim bir arada saygıyla, sevgi ile, hakkını koruyarak, yaklaşık on yıl birlikte çalışmışlar, ekmeklerini paylaşmışlardı. Sonra zaman geldi misyonları bitti. Zamana uyanlar kabuk değiştirdi. Otobüslere geçti, Kamyonlara geçti, geçemeyenler her şeye rağmen tek başlarına farklı güzergahlarda hayatlarına devam ettiler.
Yıllar sonra hatıraları önünde saygı ile eğiliyor, minnet ve şükranla anıyorum. Bu dünyadan göçenlere rahmet diliyorum, sağ olanlara sağlık sıhhat diliyorum.
1967 – 1977 yılları arasında GEREDE – ANKARA arasında seyahat etmek Esentepe Turizm minibüsleri ile mümkündü. Bu arada Bolu ve Karabük’e de seferler vardı. Minibüsler 10 kişilikti ve Ford Transit standarttı. Resmi evraklar tam olurdu. Muayene , sigorta zamanında yaptırılırdı. Fazla yolcu alınmazdı. Her ayın ilk günü akşam toplantı olurdu ve katılmak zorunlu idi. Kurallar, dilekler, şikayetler dile gelirdi. Herkes hakkına razı olur, diğerlerinin hakkına rıza gösterirdi. Güler yüz tatlı dil esastı. Birbirlerini üzmemek, kırmamak için dikkat ederlerdi. Özellikle yolculara karşı kibar olmak mecburiyetti. Araçlar temiz ve bakımlı olmak zorunda idi. Şoförler, her gün traşlı, beyaz apoletli gömlek ve kravat, ütülü siyah pantolon, boyalı ayakkabılı olmak zorunda idi. 5 gün Bolu, 3 gün Karabük, Sonra sıra ile saat başı Ankara seferleri vardı. Minibüslerin kalkış noktası şimdi eski belediye binasının bulunduğu yerde tek katlı yazıhanesi önünden her saat başı kalkardı. Ankara’da Etlik garajlarında yol sona ererdi. Yol tekti ve şeritle ortadan ayrılmış ve geliş ve gidiş aynı yolda yapılırdı. Trafik kurallarına uymak hayati önem taşırdı. Bu yol güzergahında ünlü ak yarma, azaphane, karga sekmez gibi şoförlerin ve yolcuların ürperdiği mevkiler vardı. Bu güzergahta Kurtboğazı Barajı karşısındaki Akaryakıt istasyonunda çay molası verilirdi. Yolcular kahveci Esat Amcanın ve Çaycı Cevat'ın çayını içerlerdi. Araçlar da yakıt ikmalini burada yapardı. Kendilerine özel yakıt indirim kuponu verilirdi.
Esentepe Minibüsleri, Gerede’de kendilerini topluma mal ettiren bazı ilklere de imza attılar. Mesela Esentepe Yağlı Pehlivan güreşlerini başlattılar. Tüm masraflarını kendileri karşıladılar. Cumhuriyet Bayramlarında sefer dışındaki tüm Minibüsler Resmi geçit törenine katıldılar. Gerede’de taksiciliği başlattılar. Ankara, Bolu, Karabük seferlerini kaçıran yolcuları ilçe girişindeki Akaryakıt istasyonlarında mola veren otobüslere yetiştirmek için nöbetçi minibüsler taşıyarak taksi görevi yaptılar.
ESENTEPE MİNİBÜSLERİ SAHİPLERİ LİSTESİ
01. TEVFİK ERTUĞRUL
02. MUSTAFA GÜZELCE
03. HACI ŞABAN AVCI ( muhacir )
04. YAKUP DURMAZ ( meyhaneci )
05. ERDOĞAN KARDEŞLER, Şoför SALİH AVCI
06. ARİF VAROL ( şekerci )
07. HAYRETTİN DEMİR ( gülepser )
08. SALİH KESKİNTEPE
09. OSMAN ASLANDOĞDU
10. İSMAİL APAYDIN ( kazanlarlı )
11. RAFET FİDAN
12. SALİH DÜŞ
13. FUAT BORA ( maya )
14. HALİT İNCE ( BABAM )
15. DURMUŞ BABAYİĞİT ( balcılarlı )
16. M. ALİ AKKAYA ( ıbrıcaklı )
17. SELAMİ ( macarlarlı )
18. İSMAİL YILDIZ ( balcılarlı hafız )
19. İRFAN KARAOSMANOĞLU
20. HASAN DEMİR ( mürdüklerli )
21. İBRAHİM ( ulaşlarlı )
22. CEMAL GÜMÜŞ ( uzun )
23. HACI ŞERİF AVCI ( muhacir )
24. SERVET AVCI ( ıbrıcaklı )
25. KONYALI
26. İBRAHİM AKKAYA ( ıbrıcaklı )
27. ALİ OSMAN ( yakaboylu)
28. MEHMET KEMİKSİZ
29. İBRAHİM ASLAN ( ıbrıcaklı )
30. DURSUN ÖZTÜRK ( salurlu )
31. HASAN ÖZOĞUL
32. MEHMET YILMAZ ( kasap )
33. KEMAL DURSUN ( şarapcı )
34. MEHMET ÖZTÜRK ( kara )
35.
36.
37.
38.
( Bu konuda farklı tarihi bilgiye sahip kişiler sayılar ve sahipleri ile ilgili tarihe not düşmek için bana ulaşıp bilgi verebilirler )
Bir dönem bu kadar isim bir arada saygıyla, sevgi ile, hakkını koruyarak, yaklaşık on yıl birlikte çalışmışlar, ekmeklerini paylaşmışlardı. Sonra zaman geldi misyonları bitti. Zamana uyanlar kabuk değiştirdi. Otobüslere geçti, Kamyonlara geçti, geçemeyenler her şeye rağmen tek başlarına farklı güzergahlarda hayatlarına devam ettiler.
Yıllar sonra hatıraları önünde saygı ile eğiliyor, minnet ve şükranla anıyorum. Bu dünyadan göçenlere rahmet diliyorum, sağ olanlara sağlık sıhhat diliyorum.